Özlemek Ve Özlenmemek. Şiiri - Melike Öz

Özlemek Ve Özlenmemek.

Masum bir aşktı bizimkisi.
Daha çocuktuk o zaman.
Aşkı onun yanında ellerinin titremesi, heyecandan ölecek gibi olmak diye bilirken tanıdık birbirimizi.
Hiçbir şeyi yaşayamadık.
Sadece öylesine derken ölesiye oldun benim kalbimde sen.
Aşkı yaşamak ne bilmezken o masumluğa aşık oldum ben.
Heyecanlanmayı özledim senin yanında, ellerimin titremesini, o masum konuşmaları özledim.
Ne kadar özlesemde onlar geri gelmeyecek.
Bir kez yıprandık biz, bittik!
O masumluk yerini hatalara, yanlışlara Verdi.
Yıllar geçti onların üstünden, ikimizde kirlendik.
Başka kalplerde birbirimizi aradık.
Ama sen başkaydın.
Kimsenin gözlerinde o masumluk yoktu, kimsenin yanında heyecanlanmadım, ellerim titremedi.
Çünkü ilktin sen.
Nasıl olduğunu anlamadım ama ilk aşk oldun.
İlk ve son aşksın.
Hiç bitmemiş, bitmeyen ve benim için asla bitmeyecek.
Peki senin için bitti mi?
Bütün sorulara cevap veripte buna cevap veremediğim tek soru bu.
Belki yaşanmışlıklar olsaydı bizim hikayemizde senin içinde bitmemiş olurdu.
Hani senin dediklerini yapamazmışım ya ben belki yapsaydım mutlu olurdun sen.
Belki sana kimsenin yapmadıklarını yapsaydım silmezdin beni.
Ama mutlu edemedim seni, daha çok yıprattım.
Ve ne kadar pişman olsam da yaptıklarım için bir daha düzeltemedim.
Senin bilmediğin haberdar olmadığın o kadar çok şey yaşadım ki.
Hani seni yıprattım dedim ya kendim daha çok yıprandım.
Günden güne bir kez daha öldüm.
Kendimi odaya kapatıp saatlerce seni düşündüm çoğu zaman.
Seni hatırlatmasın diye şarkı dinlemedim.
En çokta kimseye anlatamamak kötüydü sevdiğim.
Seni her saniye daha da içimde büyüttüğümü, sana her saniye daha da aşık olduğumu.
Geceleri hep dua ederdim gerçekte benim olmadın ama rüyalarımda benim ol diye.
Sabah uyandığımda bana geleceğin umuduyla güne başlardım.
Rüyamda görmek umutlandırıyordu beni..
Ben hergün senin bana gelmeni bekledim.
Sana mesaj attığımda verdiğin cevaplar ne kadar kalbimi acıtsa da seninle konuşmak iyi geliyordu bana.
Senin varlığın bile yetiyorduki benim bu hayatta olmam için.
Sen ne kadar benim olmasan benden çok uzaklarda olsanda.
Sana her ulaşmak istediğimde sen benden bir kez daha uzaklaştın.
Ellerini bıraktığım gün anladım ki o eller beni çoktan bırakmış.
Onları tekrar tutup hiç bırakmak istemesemde onlar zaman geçtikçe benden dahada uzaklaşmış.
Ama birgün geleceksin diyeceksin ki.
Ellerini hiç bırakmadım, bırakmayacağım, ben hep senindim ve senin kalacağım.

Melike Öz
Kayıt Tarihi : 25.11.2012 14:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Melike Öz