Özlemek Üzerine Şiiri - Erkul Ahmetoğlu

Özlemek nasıl bir şey. Biriyle olmayı istemek mi,
Herhangi bir yerde olmak istemek mi.
Yaşanan güzel bir anın tekrar yaşanmasını mı istemek yoksa.
Peki hiç tanımadığın birini özlemek nedir. Mümkün olabilir miydi böyle bir şey.
İnsan özleyebilir miydi ki.
Bir gün;
Birinden çok hoşlanırsın. Hoşlanmak değildir aslında başka türlü bir şeydir bu.
Hissizliğe alışmış olduğun yıllar vardır geride. Ne yapman gerektiğini bilemezsin
ama bu engel olamaz onu düşünmene.
Hiç tanımadığın, beraber bir saat bile geçirmediğin birini
daha sesini bile duymadan, kokusunu almadan,
kahkahasını, hüznünü bilmeden, ellerine, saçlarına dokunmadan özlersin.
Gece uykuya dalmadan onu düşünürsün ve bir sabah onu özlediğinin farkına varırsın
Zamanla büyük bir bağ oluşmaya başlar içinde. Şarkıları, şiirleri onunla özdeşleştirirsin,
hikayelerin esas karakteri hep o dur artık. Onu düşündüğünde hissettiklerini
anlamlandıramazsın ama göremeyince özlersin. Gerçekte tanımadığın, sesini bile
duymadığın birini özlersin. Evet özlersin