Geceleri penceremden içeri giren ay ışığı gibi.
Hüzünleniyor insan göremeyince seni.
Ve özlemek seni, güneşin doğuşunu görememek gibi.
Bazı bazı susuyor, konuşmuyorsun ya hani.
En güzel kelimeleri esirgiyorsun ya benden.
Tarifi imkansız bir acı kaplıyor kalbimi.
Üzüntü ve kedere teslim oluyorum sanki.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta