Ve yine aylardan kasım günlerden pazartesi
Yine yoksun gönlümün efendisi
Kendiside yok mutluluğun kendisi
Dert var tasa var özlemek var.
Özlemek ahh özlemek
Ne zalimce bir korkudur .
Ateşi sönmeyecek olgudur.
Etme eyleme hasret ver sevdamı
Onsuzluk ölümdür yokluktur.
Özlemek ah özlemek
Hani yok muydu o bakışların yaşamaya bağlayan
Sana dört mevsim bana hep sonbahar
Gözlerimde nisan yağmurları yüreğimde feryatlar
Artık ver bana bir büşra-ı haber.
Özlemek ah özlemek nereye kadar.
Cabbar Turan
Kayıt Tarihi : 16.5.2022 13:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)