Özlemek Neydi? Şiiri - Andelip Andelip

Bir ses kaldı geceden, sükuta geçmiş şimdi.,
Özlemek, her nefeste, sevdâya düşmek miydi?
Yârin adı dillerde, gül gibi açmış şimdi,
Özlemek, sanki her gün, bir kabri deşmek miydi?

Yollar uzar gönlümden, karanlık gecelere,
Her hayalin yansıyıp, sığınır hücrelere.
Akıp giderken zaman, dökülür hecelere,
Özlemek, kalplerdeki, duvarı aşmak mıydı?

Bir rüzgâr eser sanki, saçına dolmuş gibi,
Bir dua düşer dile, yârini bulmuş gibi.
Gözümde hatıralar, ömrüme dalmış gibi,
Özlemek, sevgiliye, gönülden koşmak mıydı? .

Bir adın vardı bende, dillerde bilinmezdi,
Damla damla gözümde, yaşlarım silinmezdi.
Kimse istemese de, bu yoldan dönülmezdi;
Özlemek, yüreğinden, sel olup taşmak mıydı?

Güller solar avuçta, kokusu kalır sende,
Geceler nurlanırdı, esrarengiz busen de,
Bir sızı var içimde, bilsen de bilmesen de.
Özlemek, her nefeste, yeniden coşmak mıydı?

Bir şiir yazdım sana, kalpden gelmese bile,
Bir yankı doldu içim, geldi bir sesle dile.
Zaman küstü günlere, karıştı gece ile,
Özlemek, hasret ile, düşte buluşmak mıydı?

Bir bakışın kalır da, yürek onu taşırdı,
Sabır ki, içimizde, sessizce dolaşırdı.
Ruhum senden kaçarken, yine sana koşardı,
Özlemek, vuslât olup, Yâr’e kavuşmak mıydı?

...andelip...