Özlemek nedir Şiiri - Murat Ülkü

Özlemek nedir bilir misiniz?
Tenine değmeden, uzaktan, bir nefes...
Hasretle duyabilmek bir soluk bir ses,
Bir lahza görmek için yalvar yakar olmak,
O kısa anı sonsuzluğa sığdırmak için
O yüce makama baş eğmek.

Zaman, şimdi buz kesmiş bir nehrin durağı,
Senden ayrı her an, dipsiz bir kayboluş.
Gözlerim deniz feneri gibi fırtınada arar,
Ruhum, yorgun ve kayıp bir tayfa misali.
Bu dipsiz boşlukta çaresizce yanar,
Sana dair tek bir iz yeter bana.

Umutlarım birer birer kül oldu içimde,
Küllerim bile ağladı derinde, sessizce.
Her güzel anı, soğuk bir kâbusa dönüştü,
Işığın söndü, üzerime karanlık örüldü.
Bir volkan gibi patladı içimde tüm hissim,
Göğsümde saklı kalan o son resim.

Karanlığın ortasında titrek bir alev,
Ne kadar sustumsa, o kadar bağırdı içim.
Dilimde bin düğüm, kalbimde bin hıçkırık,
Sözler boğazımda kaldı, zehirli bir fısıltı.
Ben sustukça büyüdü içimde fırtına,
Bu çığlığın acısını kimse bilmez, değil mi?

Yanına geleyim, sadece yanına.
Koşarak, düşe kalka, nefessiz kalana dek,
Göz göze gelmeden, tek bir söz etmeden.
Kelimeler eksik kalsın, biz tam olalım,
O an, zaman dursun; öylece kalalım.

Sana doğru atılan her adım kutsal bir yol,
Tüm dertler, tasalar unutulur, kalmaz hiç rol.
Sana sığınmak var, yeryüzü anında durulur,
Avuçlarımda hayatın öz anlamı bulunur.
Yeniden doğmak, seninle var olmak,
Gözlerinde o kayıp huzuru bulmak.

Hiçbir şey demeden sıkıca sarılayım,
Bırak beni, dakikalarca öyle kalayım.
Sadece kokun içime işlesin, ta derinden,
Tüm benliğime yayılsın o huzur, sadece senden.
Teninin sıcaklığı ruhumu ısıtsın,
Sessizlikte, aşkın ölümsüz dili fısıldasın.

Dudaklarım boynuna değsin, bir yemin gibi,
Kutsal bir işaretle, usulca ve yavaşça.
Üstüm başım sen koksun sabaha dek,
Bu koku, ömrümün en güzel dileği.
Biliyorum, o an, o yer, o sarılış,
Seninle olmak; işte benim cennetim.

Hayat, bir anlık nefes, yazılmış bir kâğıt,
Hatıradır, yaşanmış ne varsa hepsi bir kayıt.
Kaderin kalemi yazar her şeyi, birer birer,
Acı da tatlı da, hepsi değerli bir hatır.
Unutma ki, biz yazarız yarını,
Defterimize en güzel şeyleri yazmalı.

Bu yüzden, ne kadar yansa da içimde umutlar,
O cennet kokusu her acıyı unutturur.
Seninle bir nefes daha almak varken,
Bu kalbin başka bir arzusu olamaz zaten.
Yeniden yazalım o defteri seninle,
Aşkımızın mürekkebiyle, el ele.