rüzgar dalları okşarken sessiz sessiz
tenimde hafif bir üşüme olurcasına
sonrası nöbet, sonrası döşeğe düşercesine
adım adımdır özlemin...
çarpmaz öyle aniden
olup olmadık yerde canımı yakmaz
beyefendidir yalnızlığın usulca sokulur yatağıma...
kapılarım aralık olma dı olmaz
ışıklar kapalı olduğunda
bilir yalnızlığımı, korkutmaz
yavaşça dolaşır duvarlarımda...
gözlerim ağır gelir bazen
yürek yangın yeri olur
sızı başlar derinlerimden
süzülür ılık ılık damlalar
duygusaldır yokluğun...
çalışırım anılarla
kahkahalarla donanır kularım molalarda
olmaz ağıtlarım, baş eğik duruşlarım
bilir yıkılmayacağımı
anlayışlıdır ayrılığı...
rüzgar dalları okşarken sessiz sessiz
tenimde hafif bir üşüme olurcasına
sonrası nöbet, sonrası döşeğe düşercesine
adım adımdır özlemin...
bilmez gülü kaktüs olmuştur
zamanı viran etmiştir
sabrı lal;
gülüşleri yalan
dimdik duruşu bastondandır.
gecesi gündüzü sabr iken
içi şelale olup akmaktadır
gözleri derin derin bakarken...
ruhu karadeniz teknesinde
karadeniz'in göbeğinde
dalgalara asilik taslamaktadır.
karınca olmuştur dağa tafra yapan
tavşan olmuştur aslana efelik yapan
görünüşte yiğittir.
hassas kalbine mermer ördürmüş de
mermer nem yapmıştır.
karadeniz hırçın
özlemin gibi
kısrak gibi
yokluğun bıçak
bıçak yarası değil dil yarası gibi...
bakma uzak durduğuma
ruhum omuzunun yanında dal gibi yaprak gibi
yapraksız ağaçlarda, esen rüzgar gibi
gün ışımasında teknesinden Akdeniz'e el sallar
Akdeniz'de bırakır nefesini.
09.10.2007
Sibel Acıman AkmanKayıt Tarihi : 10.10.2007 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ege de ölüyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!