Yokuş yukarı çıkmaktan gün yüzü görmedim kısacık
hayatımda.
Ne menekşeler vardı ne güller rengârenk.
Bilmezdim var olmanın kifayetsizliğini, kimsesizliğin
elemini.
Bir yer var uzaklarda, engebeli bir yol üzerinde.
Mecnun edasıyla kat ediyorum o yolu,
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta