Özlemek Şiiri - Söğüt Gölgesi

Her adımda benimle
birlikte adımlar
sessizce ve usulca
nice-nice özlemek.
Sevgi sonsuz olunca,
hedefin ise yolsuz,
ağır olur çaresiz,
zamansız, kesintisiz
gündüz-gece özlemek...

Bazen yollara düşmek,
mesafelerle ölçmek
hasretin boyutunu,
Olmadığın yerleri
ünvansızca dolaşmak,
dalan-dalan özlemek,
cadde-cadde özlemek...

Yol çare olmayınca
zamana dikkat etmek,
sonunda ise görmek -
saatin de farkı yok,
beşden-beşe özlemek,
üçten-üçe özlemek...

Vurmak dibine kadar
bazen de çılgınlıktan
her şeyi alıp göze
yaşadığın sokaktan
geçe-geçe özlemek...

Hafızamı bilirsin,
berbattır ezelden,
belki hatırlatırsın
seni son gördüğüm gün
acep milattan önce
hangi asra denk idi?!
Hasretimi avutmaz
en derin teselliler,
seni kırmamak için
kendimi zincirleyip
hasretin içindeki
bütün çerçiveleri,
sedleri geçmişim ben,
her tür özlemişim ben...
Söyler misin ki, başka
olur nasıl özlemek?!