Özlemek... Şiiri - Yalçın Bilik

Özlemek....
Saklamaktır içinde bazen yalnızlğından,
bazen ise etrafındaki gereksiz kalabalıktan.
Haykırmaktır sesin kısılırcasına geceleri yırtarcasına
özledim diye bağırmaktır...

Kızmaktır...
Bazen özlemine neden olanlara,
Bazen ise kaderine çaresizce.
Vurursun gecelere yokluğunla isyanlarda.

Yanılmaktır belkide benliğin.
Gece yarısı hışımla kalktığında,
Herseyin bir rüya olduğunu anladığında mesela.
Yine de hasretim dersin geceye..

Sabretmektir...
Usanmadan şafağı gözlemektir onsuz
Yılları, ayları, haftaları, günleri, saatleri, dakikalari hatta saniyeleri kovalamaktır içindeki öfke.
Yaşamaktır yalnızlığa inat mücadele etmektir...
Kavusmaktır belkide ölümle...