birden özleyi veriyorsunuz...
çoktan unuttuğunuzu sandığınız yada
yanlızca bir kere karşılaştığınız
ve özlemek için yeteri kadar tanımadığınız birini
bir sabah çılgınca özleyerek uyanıyorsunuz
rüyalarınızın içersindeki o gizli esrarı
ele vermez büyücü sizi çarşaflarınızın arasından
bütün tehlikelerden uzak güvenle
yattığınızı sandığınız bir anda usulca
ruhunuza sokulup sizden habersiz
içinize yığılmış cephaneleribirer birer
ateşleyi veriyor infilaklarla sarsılarak uyanıveriyorsunuz
hayatınızda olmayan birini hayatınıza almak
ona dokunmak,onun sesini duymak için
kıvranırken buluveriyorsunuz kendinizi
Özlemek, o yakıcı istek
bilinen her şeyin önem sırasını değiştiri veriyor
Özlediğiniz ise sizden çooook uzaklarda....
yanında olmasını istediğiniz haldeyanınızda olamayan
bir tek kişi yanınıza bile yaklaşamadan
hatta onu özlediğinizden ve onu istediğinizden
haberder bile olmayan bütün hayatını
bütün görüntülerini eritip bitiren,
ÖZLEME yenilip biten bir aşk.
Kayıt Tarihi : 24.3.2011 12:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Akengin 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/24/ozlemek-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!