Özleme Döner Şiiri - Turan Oflazoğlu

Özleme döner akşamla ağır
sümbülde sonsuz ölünün yası;
mor gölgelerle kalkar da sınır,
o kılıç ağzı var-yok arası.

Uçurum köpekleri ulurdu
çıktığım doruktan indirmeye.
Taştan, sen değdikçe, kurtulurdu
görüntü, korkumu dindirmeye.

Bir uçsuz bucaksız ova mı ne
sel suların çekilince kalan,
öteden neler adarsın yine.

Eksem tohumlarımı, tutar mı;
el değmemiş ölüm tarlasından
gün gelir, düşlerim boy atar mı.