Adını özlem koydum bütün ukdelerimin
Kokluyorum hatrıma geldikçe mendil gibi
Yokluğunda karardı dünyası içerimin
Her hatıran yanıyor içerde kandil gibi
Bilmiyorsun, gülüşün nice canlar yakıyor
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta