Yanan canımızı soğutmaya dert geldi,
Üşüdü ölüm bile nefesimizde,
Yaşam yeleği tenimizi dar etti,
Ümitler çeyizlendi kefenimizde,
Zaman da saki'lendi can kadehimiz,
Halimiz sustu,sükut giydi dilimiz
Şimdi viraneye döndü gönlümüz,
Kargalar öter çöplüğümüzde,
Ay matemini düştü sineye
Sine yolunup yolunup geldi ele,
Gözlerden taşıp,dökülüp kipriğe,
Seherler nemlendi yüzümüzde,
Bizden bize uzadı yollar,
Bizde kayboldu var olanlar,
Yoktan çıktı koca yalnızlıklar,
Var arandı hiçliğimizde,
Ne söylesek az geldi,ne sussak çok,
Bir ben kaldım elde; bir elde ben yok,
Hasret yar oldu Özlem yok,yok,yok...,
Vuslat solur ciğerimizde...
Kayıt Tarihi : 5.11.2016 22:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/05/ozlem-yok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!