Özlem Tür Şiirleri - Şair Özlem Tür

Boğazımdan gözlerime yol alan hüzün,
Bırak peşimi!
Uyumak istiyorum...

Aşk!
Usul usul sokulup,

I
Gece yeni bir güne gebe dalar uykuya,
Doğan güneş bembeyaz bir sayfadır ufukta,
Ucu sivriltilmiş bir kalemsin durma başla yazmaya...

Yaz!

Sen kemiği olmayan dili,
Ben yazamadığım şiirleri,
Sanık gösterelim...

Doğumu beş kala ölene!

Yok olmak, var olmaktan geçiyordu…
VARDIN, kutsal saydığım tüm mabetlerin kapısına;
Gayri bir adım ötesi senle cennet, gerisi her dem ARAF!

Hayal et sevgili!

Gün aymış, iki yumurta kırmışız hayatın telaşına,

Ben biten çayını tazeliyorum, sen sana olan aşkımı…

Kuşluk vakti başlayıp,
Hiç bitmeyen duam GÜNAYDIN!
_____________________
Yokluğunun saymayı bıraktığım bilmem kaçıncı günü…
___________________________________
Bugün hava yağmurlu…

Bir varmışla başlayan masal misal aşkımız;

Uzun lafın kısalarıyla destanlar yazıp,

Sonu yokmuş la biten!

Gözüne uyku girmediğinden mi?
Uyanmak istediğinden mi ?
Tartışılır...

Ruhu keşfe çıkmış bir gezgin gibi dolaşıp,
Yıllar önce terkettiği şehrin kapılarını araladı...