Sensizlikle beni cezalandıran yar
Yine sensiz bir sabaha adadım saatleri,
Sokaklar yine sesszliğe bürünmüş,
Gecem bile çaresiz bir kedi gibi,
soğuğun koynuna kıvrılmış.
Bir ucunda uçurum,
Bir ucunda gözlerin.
Bitmek bilmez sana olan hasretim,
Sevdaya susamış seninle yüreğim
Ortasında kaldığım dünyanın neresindesin sen?
Susmuyor...Duvarlar isyanda
Ardında saklı bir yaralı sevda
Çırpınıyor duygular cefakar aşklarda
Vefa arıyor gözler esir laflarda.
Toprağın kurak,yaşanmaz baharlar
Kopmaya hazır fırtına gibiyim
Ya dağıtmalıyım rüzgârımla her şeyi
Ya da sessizce dinmeliyim
Gözden uzaklarda
Çiselen her yağmur damlasında
Gökyüzü emanet etmiş dalgalara rengini,
Yakamozlar sarmış tüm benliğini,
Dur durak bilmeden gidiyorsunuz dalgalar,
Durun! Alın içimdeki dertleri.
Bırakmayın onlarla beni!
Gökyüzünün dilini çözemedim hala
Yıldızlar mı yasta,gece mi zorda?
Beni bekleyen bu uzun yolda
Cümleler nispet yapar dilimin ucunda,
Dökülür bir bir,atar kifayetini benliğimden.
Anlatamaz sevgimin büyüklüğünü hic bir söz,
Ve yine sen diye sayıklarım ismini,
Özlendiğini bil özlemektir kaderim.
Sensizlik sokağına her adım atışımda
Acılar değse titrek düşlerime
Dursa zaman,bitse gözlerimde
Yankılansa sesin hislerimde
Unutmaya yetmiyor ki zaman...
Kimleri aldın götürdün?
Sen,sonbahar mevisminin yorgun çiçeği,
Sen,aşkımın son imdadı
Gözbebeğim,yaz yağmurum
Sende kaldı benim mutluluğum.
Sensizlik,seni unutmak kadar zor geldi bedenime
Ağlayışım,haykırışım çınlar odanın sessizliğinde
Kimsesizliğin bitmeyen özlemiyle
Avuçlarımda saklarım gözyaşlarımı.
Anılarım bile yok benim
Gülümseyebileceğim bir tek hayalimde...
Ne zaman doğdum ben?
Annem kim tanımadım bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!