Özlem Polat'ın ardından Şiiri - Cafer Ta ...

özlem'e

daha umutların canlıydı
güzel günler gelecekte
birlikte var olacaktık
birlikte yürüyecektik
alanlarda, meydanlarda
kızıl güllerin renginde
aşk ile sevda ile
mücadele ile
var olacaktık
sormuştum hani sana
özlem nasılsın diye
hiç renk vermedin
hiç kendine e
o sinsi hastalığın pençesinde iken
iyiyim abim, atlattım demiştin
;benim gönlüm rahattı
bir de duydum ki yenilmişsin
kalkıp göç eylemişsin
bize bunu niye reva gördün
biçare koydun
henüz zamanı mıydı bu gitmelerin
daha çok erkendi, vedaların
yüreğim buruk, yüreğim ezik
erkendi be kardeşim sensizlik
nasıl anlatılır bu gidişin
ne olacak şimdi deyiverin
arkadaşların ve dostların
seni sevenlerin
ateş gönüllerine saldın
o içten ve sımsıcak gülüşün
soldu mu şimdi ansızın
nasıl başa çıkacağız
nereye gideceğiz
artık bizi kim anlar ki
Adil ağabeyim de
yaptı böyle
o da çekip gitti vakitsiz
geride boynu bükük
evlatları ve kocaman bir boşluk
söz vermişti ailece görüşecektik
yönetici arkadaşlar ile
birbirimize zaman ayıracaktık
hiç insan sözünü tutmaz mı
ah özlem kardeşim benim
ne kara imiş alın yazın
felek nasıl kıydı sana
o çakmak çakmak bakan
böyle içten gülen gözlerine
yakışmadı sana gülüm
adın kalleş olsun ölüm..

bu ayrılık çok erkendi
elveda güzel yürekli
sevda yüklü
devrime sevdalı
canım hemşehrim
çocukluk arkadaşım
dert ortağım
canım kardeşim..