Buynumu büker giderim yaban ellerden
Saz çalmayıda bilmemki elimde sazım diyeyim
Tek bildiğim varsa ben seninle yaşadım seninle öleyim
Sensiz bir hayatı ben gayri neyleyim
İsyan eder giderim yaban olmuşsa yüreğin
Sen ben olsan yar,için acırdı
Ama sen sadece kendini tanıttın değilmi
Sevginin sözünü alma ağzına
Sevgi kalpde,kalp erkekte
Erkek gibi sevdim, kadın gibi yıkıldım
Sana her vardığımda,takıldım yuvarlandım
İçimde bir hüzün var,ismini koyamadığım
Beklide korkularımdı kaçtığım
Kendime bile susar oldum,ah
Sen bana bakma yıldız gözlüm
İçimde bir hüzün var,ismini koyamadığım
Klavuzum şiirlerim oldu,
Dil sustu, göz boş bakışlarda.
Durmuş sadece seyrediyorum,
Sevmeyi bilmiyorsun.
Sen sen olsan,gönül sazıma olurdun tel
Bir gün kendine kaldığında
Bir perşembe ortasıydı
Sen derin uykularda ben yoklarda
Bir sızı düştü içime olmamalarında
Hasretinle bedenim paramparça
Kalbim oldu kül karası
Seni Seviyorum
Nedir bilinmez bu gecenin yoksul karanlığı
Gözlerim yine boşlukta bir ışık aramakta
Sen yoksun sanki bu ruhum dipsiz bir kuyuda
Seni seviyorum canım aşkım inanılmazda
Canım,cananım,yarim,ferim
Elimde suskun,çaresiz kalemim
Kelamım yetmez oldu bilirim
Ben sana dilsiz tutsak gibiyim…
Kır içindeki korkak seni,
Hiçbir şeyin tadı yok tek olunca
Ne tasa dalan kaşıkta
Ne yalnız çarpan kalpte
Ne bakılmayan gözde
Ne uzanan ellerde…
Ne cevabı alınmayan sözde
Ellerimi uzatıp dokundum kalbine
Yaşlar acıttı akan yüzümü
İçim titredi derinlerine daldığımda
Ama biliyorum,aslında yoksun sen
Bir çığlık yükseldi
Gidişimde üzülür müsün demiyeceğim
Ne fark eder ki sen bensizliği göze almışken
Ağladım yalvardım ne oldu
Kalbinde karalar beni anlamadın
Artık beni bırakma demiyeceğim
Her şeyi sana bırakıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!