Özlem kokuyorum buram buram

ve ben
seni çok özledim

hiç bir şey avutmuyor artık deli deli seni arayan
uykusuz yorgun kan oturmuş gözbebeklerimi....

dört mevsim yedi iklim
sen hüküm sürmektesin sevda yorgunu sen coğrafyamda

gözlerimdeki sevinç de kalmış parmak izin
dudaklarımın kıvrımına sığınmış sevişte sıcacık teninin yakışı

güney denizlerinin tuzu...

çöz saçlarını savur kokuların gelsin
gecelere saçılsın yıldır yıldır yıldızlar nasılsa sabah ölecekler

ay gülüşün düşsün
göksu yansın yakamozlar raks etsin yansın serin sular...

dokuz doğuran sancılı bir mevsim
tomur tomur göğün alacalanmış koynunda yapayalnız

bahçede koca çınar çırılçıplak
gölgesinde içini çeken yaz artığı hain bir kaç sefil gülüş...

kasaba ölüm sessizliğine gömülmüş
evlerin ışıkları sönmüş

kapıları sıkı sıkı içerden örtülmüş
el ayak çekilmiş

sokaklar ıssızlık
ve ben özlem kokuyorum buram buram

buz yeşili gözlerimde birikmiş özlem
baltık kıyıların da yıldızları ıslayıp bir bir öldürüyor...

ıslak kaldırımlar
adımlarım ürkek yorgun korkak
özlemim bahçe deki kardan adam yalnızlığında iliklerine kadar üşüyor...

Hasan OIDABAŞI