Ne al gonca, ne gül, ne mum, ne gül kokulu güller,
Tek bir teselli bile olmadı, hiç biri bir,
Özlem kokulu yıllar, tükenip gidiyor bir bir.
Kalbin ritminde tükenirken ömürden nefesler
Günler; günleri, günler, ayları, yıları besler,
Şu özlem kokulu rüzgarlar hala seni sesler.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
