Özlem (Kadıköy-1998) Şiiri - Yusuf Cantürk

Hasretinle her nefes dudağımı yakıyor,
Gözlerim, bin bir ümit, yollarına bakıyor.
Sana malum olur mu, perişan halim,
Dualarım seninle, dönmen için, sağ,salim.

Çıkaramam kulağımdan, bülbül sesini,
Bir tutku ki gönlümdeki, aşkın eseri,
Durduramam ne arzularım ne de hevesim,
Ne baharlık, ne de yazlık, bil ki her mevsim.

Sensiz hissederim, içimde ölüm korkusu,
Seninle yaşarım bu günü, belki, sonsuzu;
Elim telefona gitti de, her seferde, döndürdüm,
Sana dönük duygular, alevliyken söndürdüm.

Sana hasret kapanmasın yaşlı gözlerim!
Kulaklarımda çınlarken sıcak, tatlı sözlerin.
Bil ki,yalnız Sana mahsus kaldı,sonsuz özlemim,
Görünüver bir daha, belki benim son demim.

Sesini duymak tutkusu, gider diye, hoşuma,
Basmak ister parmaklar, telefonun tuşuna;
Düşünceler takılınca, o suna, bu suna,
Vazgeçerim aniden, uğraşlarım boşuna.

Yusuf Cantürk(E.Hv.Kur.Alb.)