Bir gülüşün bile,ömre bedeldi
Seni gizli sevmek,ne de güzeldi
Her gün açan güller,senle yeşerdi
Ömrüm vuslatına,yolcudur Özlem
Bir hayli ağırdı,sensiz geceler
Gözlerim hep yaşlı,seni heceler
Beni örnek aldı,belki niceler
Sen böylesine aşk,gördün mü Özlem
Varlığımdan yoksun,öyle bakarken
Habersizdin belki,seni severken
Ha bugün ha yarın,sevecek derken
Nice mevsim geçti,saymadım Özlem
İçimde ki koru,her gün büyüttüm
Ben aslında böyle,kendime yüktüm
Bu deli sevdayı,tavında büktüm
Gel görki sana,veremedim Özlem
Sonunda nihayet ,açtım içimi
Ben başkasına,aşığım demez mi
O anda dağladı ,yaktı kalbimi
Demek bunun adı,ölümmüş Özlem
Keşke sevgimi,içime atsaydım
Kendi ateşimde,hergün yansaydım
Seni görmektense,göz dağlasaydım
Şu an bu hallere, düşmezdim Özlem...
Kayıt Tarihi : 2.8.2021 06:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Sevda" ,yeni dilde ve tıp dilinde adına "Melankoli" denilen çok tehlikeli bir akıl ve ruh hastalığının eski dildeki adıdır.
Hayırlı, makul, meşru, fıtri ve baki muhabbetler temenni ederim Volkan bey.
Saolun cihat bey aynı temennilerin sizin olması dileğiyle...
TÜM YORUMLAR (2)