dirilin dedi, iskeletinizden
üşüdüğünüz adımlarla ısınacak içiniz
karalama defteri ruhun kabuğu
ve mümkün değil incitmeden
sözcüklere bölmek renkleri
iyidir balık olmak
tasması boynunda
kör bir köpek olmaktan
salyası ağzında bir it gibi
havlamaz balıklar
yer kabuğu
şiddetli darbeler vuruyor yüzünüze
sıcak kaynaklar toprakları yarıyor
tüm misyonerliğiyle tütsüler salıyor
nefeslerinize
Acedia; melankoli elbisesini giymiş tüm kavramları içine alan ölümün kıyısında bir diri'ye... Bir yanı Oblomov, diğer yanı güneş suyu...
İçimizden biri Aşk
olana dek...
barut kokusu kadar kederli
alfabenin kırılmamış kilidi
göğü sağsam
kiri damlıyor sözcüklerin
aynı ağızdan tükürülmüş
bulutların içinde
şiir söylüyor
şeytan minareleri
senfonik bir düş değil
göğsünden havalanan güvercin sürüsü
sevgilim, söyle anneme
bir daha doğursun beni
nöbette kalp çiçeğim
eskidim
yüzyıllarca eksildim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!