Nice anları arar da durur insan,
Geçmişine döner buruk özlemle
Biçare gezinir karanlık mazisinde,
Yaşananı yad eder yanlız halde özlemle
Hayaller hep süslüdür o yaşanılan sevgiyle,
Bakar durur ve bekler acı bir özlemle
Nafile bekleyişler boşa bilir inanmaz,
Hep sevgili der durur, büyükce bir özlemle
Herşeyde aşkı görür mecnun; yaşar hep onunla
Leyla der içtiği suya yaşadığı özlemle
Hayat şarabını içer sarhoş olur sonunda,
Hüzün çığlıkları atar karamsar bir özlemle
Belki! der bekler aşık, aşkını her zamanki yerde
Elinde bir gül ve kalbinde bir özlemle
Sevenler diyarında bir ölü var ne çare!
Ardından ağıt yakar vuslat dolu özlemle
Gelip geçer nice zaman, kalır hep hayalinde
yaşanmışlıkları anar kıskanan bir özlemle
Keşkeler gelip geçer isyan dolar kalbine,
Boğulur o çıkmaz keşkelerde özlemle
An gelir, gider yeni ümitler diyarına,
Aradığını bulamaz ümitsiz bir özlemle
Değişim belki tek çare diyerek kendisine,
Değişmez sevgisine bir ah! çeker özlemle
Yaşar hep özlemini acı bir hüzünle
Yaşar hep özlemini enin acı ve kederle
Yaşar hep özlemini özlenen sevgilide
Yaşar hep özlemini özlem dolu gönlünde
Kayıt Tarihi : 31.7.2007 03:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!