Özlem İçin Yazılmış Son Şiir Şiiri - Yor ...

‘’Benim nazlı sevdiğim, Gece üşümüş bedenim, Üşümüş sokak ışığı gibi, Titrek ve dertli.’’ Işığın altında öksüren biri, Hani bildiğin gibi, Bıyıklı bir adam, Arar seni gözleri. Gözler,Gözler! Bilsen neler dediler. Gözler ışığa döndüler. Gözler,Gözler! Işıkta seni gördüler. Ve gözler, Perdelerini indirdiler. Bıyıklı adamı O vakit Kör ettiler. Adam,adam Sana doyamayan. Işık altında, Kıvrılıp uyuyan. Ve uyandığı vakit Görür sol yanını, Sol yanında bir akrep, sokar oradacıkta adamı. İşte öldü! Bir adam Bir çift göz Birde ışık. Şimdi; Kadın adamsız, Gözler ışıksız, Işıklar aşksız kaldılar.. Sen şimdi garipsin, Üzüntülü ve kederli. Okuyunca şiiri,dikilecek yüreğin, Süt isteyen çocuk gibi, Ve susacaksın, Ve ağlayacaksın Senin şu çaresizliğin, Parçalayacak cigerlerimi, Usul usul gittim, Ve severek yüreğini, Gittim sevdiğim senden. Sevdiğinden şüpesiz eminim, Tanrıya yalvaran, Günahsız bir kadın gibi, Eminim yüreğine yalvardığına, Olmaya bilirim, beyninde ve düşünde, Oysa bitmeyeceğim yüreğinde, Ki yanılmıyorsam sevmeyeceksin, Hiçbir erkeği değil, Hiçbir güzel olanı bensiz. Sen şimdi bir annesin, Hafif Olgunlaşmışın sevdiğim, Hatta hüzünlüsün, İstersin ki, Uzansın ellerim saçlarına, Okşasın yanaklarını, O ses, Bir şiir okusun sana, O denli tanıyorum ki seni, Koparıp atamayacağını bile bile, Kopartıyorsun kendini yaşamdan, Yazık ki şimdi yalnızsın, Üzülmüyorum diyemem, Üzülürüm şu gecelere, Yağmursuz günlerde, Kutsal sayarak gözyaşını, Serilecek eteğine sofrası. Şimdi öpe bilirsin çocuğunu, Yarınsız kalarak öpeceksin, Uçunca ellerinden, Yaşlı bir nine olacaksın, Sesleneceksin bana, Başka hiçbir erkeğe değil, Tanrı’ya asla! Tüm günahlarına kafa tutarak, İhtiyar sesinle çağıracaksın beni. Şimdilik Söz veriyorum sana, Şayet yanarsa ışık yeniden, Ve açılırsa şu gözlerim, İlk rüzgarla sana geleceğim, Tutup titreyen ellerinden, Kendi kentime götüreceğim..