Sen hep içimde meltemler estiriyorsun
Yıldızların yürüyüşe çıktığı saatlerde,
Ne dağlar yerinde dururdu baktığım
Ne ağaçlar yürüyüp gitti uzayın derinliklerine,
Mahkûmdu dünya bu yolculuğa
Ve kader denilen şeydi çizilen boşluğa,
Sen bu kaderin bir yerinde duruyordun
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
