Özlem Gemisi Şiiri - Mahmut Cantekin

Gemi yaptım kibrit çöpünden,
Özlemi işledim nakışla,
Canlandı tüm görkemiyle,
Bir yanında Nemrut Dağı,
Cendere Köprüsü diğer yanında…

Karakuş Tepesinden,
Ödünç aldım sütunları,
Direk diktim gemiye,
Höyük yaptım dibine,
Gömdüm sevdamı…

Ön burnundan,
Arka burnuna dek,
Alt tarafı Kâhta Çayı,
Mazi kulaç attı mavisinde,
Umut besledi sevdayı…

Çeltik ektim kenarına,
Ot yoldum yalın ayak,
El salladı uzaktan,
Kırkori güzel bahçe,
Aysadık yeşil kavak…

Gemi yaptım kibrit çöpünden,
Nem vurdu dört duvardan,
Dağdır özlemin toprağım,
Yüreğimin köşkünde,
Anlamaz zalim havardan…

Özlem gemisi gönlümün,
Alın terim göz nurum,
Sen çık git bu zindandan,
Sevdamı ilet Kâhta’ma,
Dik duruşu gururum…