Özlem-e Şiiri - Çağrı Cezaroğlu

-özleme...-
sana benzeyen bir kadın,
kemanıyla sevişirken...
olta elimde, takılır durur tellerine...

Yağmur yine yağmadaydı...
İşi ki bu yağmurun bir yağacağını bilirim ben,
bir de yağdığını...
beceriksiz balıkçının yağmur külliyatı...
bu kadar işte...

Aldanmayasın dedim balıkçılığıma
nasıl olsa sana 'kır çiçekleri' diyen değildim...
binlerce çocuk gözünde kendini görense,
hiç değil...
İşte ben yine
oturuyorum bu balıkçı lokantasında,
ki bundan ibaret balıkçılığım...
lokantada elinde olta...
Suyu biter rakımın, ben şehrimle yükselirim
yağmurdan damla tamamlamaya kadehime...
Elimde bir demet şemsiye,
yakındır sel almaya şehri...
Hani şemsiyenin içinde çiçekleri saklayan...
Islanmasınlar diye...
İşte o...
Ben...

(06.11.2006)