Zaman geçtikçe insan özlem duyuyor
Bir tek özlemeyi özlemiyor
Bazen anne konuyor özlemin kutusuna
Bazen baba, bazen kardeş, bazen yar
Bazen bir dost omzu aranıyor ağlanacak
Bazen bir kalp aranıyor kendinle ağlayacak
Bazen bir ses isteniyor seni cağıran
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,