Özlem Döngüsü... Şiiri - Safet Kuramaz

Hüngür, hüngür ağlıyorum,
Bulutların altından yere doğru akıyorum…
Senden ayrılmanın acısı içimde,
Gittikçe uzaklaşan gözlerine bakıyorum...

Seni kaybetmek istemiyorum,
Sadece benim olmalısın diyorum
Ama aşağılara indikçe umutsuzluk yakıyor!
Toprağın kokusu ve yerçekimin gücü,
Hızlıca içine alıyor...

Öyle akıyorum ki...
Çamurların üstünden!
İçimde hasretin öyle ki,
Akıyor… Çamura karışmış hüznünden!

Hava her an kararıyor,
Yıldızlar kayıyor,
Bulutum gitmiş yeller alıyor,
Elimde değil akıyorum, sensiz!

Güneşe yalvarıyorum 'Kaynat beni'
Yellere çağırıyorum yok mu 'Bulut seli'
Sudan ayrılıyorum 'Al sevgili'
İçinde-bulutunda kaybolayım yeniden,
Yeniden...

Özlemim kışında bitsin,
Sevgin baharında yeşersin,
Gökyüzüm beyazı sevsin,
Unutayım nasıldı geçmişin…

Sen yoksun ya… Hüzünlüyüm ondan!
Ciğerim yanar aşkının korundan.
Gözlerimde yaş... Seyrederim nisan yağmurunu!
Bulutundan ayrılmış taneler, deşer sonsuzumu
Akar, aşk sürgünü koynumdan!