Özlem Dolu Kalbim Şiiri - Fatma Nur Karaman

İncecik bir keman kalbime kesikler atmakta.
Uyandığımda aklıma gelen ilk şey sensin
Gözlerimi kapadığımda aklımda son kalan şey...
Senden dilediğim bir şey varsa o da
Bu yağmurların senin gözyaşların olmaması.

Bir ben değilim seni düşünen
Bu ağaç, bu gül, bu kuş da seni anlatıyor.
Gözlerinde senin yüzünün belirmeseni isteyen
Benden başka şu deniz de beklemekte seni.
Özlemekteyim seni sevgilim,
Toprağını kaybetmiş bir çiçek gibi özlemekteyim.

Özlemimi yatıştırabiliyorum sevgilim,
Rüzgarlar getiriyorlar bana seni.
Kokunu alabiliyorum sevgilim,
Saçlarını okşayamasam da
Okşamış o elleri hissedebiliyorum.
Gözlerine bakamasam da
Onları denizlerde görebiliyorum.

Seninle aynı gökyüzüne bakıyor olmak,
Aynı ay, aynı güneşe sahip olmak
Yalandan bir umut vermekte bana.
İsterdim ki evinin önündeki ağaç, bastığın çimen olayım
Kuş olup pencerene bir kez olsun konayım.
Ömrü bir gün kadar bir kelebek olup
Ölmeden parmağına son bir kez dokunayım.
Özlemimi yatıştıramıyorum sevgilim.