Özlem dolu bir İzmir Şiiri - Hakan Özüçe ...

Ne güzeldi,özlem duyuyorum.
Çocukluğu yaşadık orada.
Saklambaç oyunu karanlıkta.
Issız sokaklarda irkilirdik.

Ne güzel yaşanan aşklar.
Top oynadığımız sahada.
Tuzlu,yosun dolu yollar.
Şimdi her şey uzakta.

Tek katlı ,sıcak yuvalar.
Zevkti oturmak sokakta.
Hatırlamakla bitmez anılar.
Çok otobüs bekledik durakta.

Baharda havada uçurtmalar.
Düştüğünde çocuklar şokta.
Sapanla vurulan kuşlar.
Günahı kaldı çocukluğumuzda.

Zeytin ağaçlarında salıncaklar.
Zevkti uyumak hamakta.
Dinmezdi gözümüzden yaşlar.
Meşeyi kaybettiğimiz kumarda.

Kara önlüklü tembel çocuklar.
Zil çaldığında sanki yasta.
Hiç anlamadığımız yokluklar.
Anlamazdık oyunun çoşku sunda.

Bir başkaydı İzmir'de yaşananlar.
Boş alanlar oyunla canlılıkta.
Yeşil olan bahçelerde koşanlar.
Şimdi yaşıyor dar bir alanda.

Bir başkaydı eskiyi yaşayanlar.
Kordon boyunda dolduğunda.
Bir sünnet düğünü toplananlar.
Gezerdi İzmir'i faytonda.

Bir başkaydı İzmir,bilir yaşayanlar.
Gece ışıkları körfez vapurunda.
Eğlenmek farklı ,fuarda pavyonlar.
Buluşup orada oturmak gazinoda.

Bir başkaydı İzmir bilir çocuklar.
Kaçan gazlı balonlar havada.
Lunaparkta yaşanan ayrı heyecanlar.
İzmir bir başka eski anılarda.

Bir başkaydı liseli okullular.
Gördüm renksiz fotoğraflarda.
Bir daha baksan da gelmez yıllar.
Özlem dolu bir İzmir var hayatımda.

Nerede bindiğimiz fuardaki minik tren.
Gelmez o günler yeniden ,neden.
Anılar geçmişe saklı bir kuyuda yok inebilen.
İzmir sen anılarımda unutulmaz efsanesin.