Özlüyorum doğayı,
Masmavi denizleri,
Yemyeşil ormanları
Özlüyorum yüce dağları...
Hep varmak isterim,
Kusursuz güzelliklere,
Hep hayalimde düşlerim,
Sorarım gidip gelenlere...
Anlatırlar oraları,
Mavilikleri, yeşillikleri,
Sonra...sonra, birden
Sustururum onları.......
Nasılsa gidemeyeceğim.
Çünki ben..........! ! ! ! !
Hiç ama hiç...........
YÜRÜYEMİYORUM
Kayıt Tarihi : 24.12.2006 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dört duvar arasında, sadece pencerenin izin verdiği bakış ve görüş alanı, YÜRÜYEMEMEK sonuç yukarıdaki şiir....Şiiri satır satır okurken gözlerinizi kapatın, tekrar okuyun......O özlemi hissedeceksiniz.........
İçinden Gelir İnsan Hisseder Ve Yaşar
Sustururum onları.......
inadına anlattır hocam.
Ne göz var bakmaktan bihaber, ne kalp var duymaya basiretsiz.
inadına anlattır..
Ayakların yerini yürek ve azim alabiliyorsa eksiklik olarak görülmez.
Bu dünya imtihan dünyasıdır
hangimiz baki bu dünyada
hangimiz yarına çıkmaya dermanı var
ben anne ve babamı kaybettiğimde mezara konarken gözlerimle izledim
o anda bir gerçekle yüzyüze geldim
biz boşuna çabalıyoruz sonumuz bir çukurun içi
geriye dönüp baktığımızda güzel çirkin ne yaşadıysak hangisi aklımızda tutup tekrar hazzına varabiliyoruz iyi yada kötü ne varsa o an yaşanıp bitiyor önemli olan kalıcı şeyler amel defterlerimiz
sağımızda ve solumuzda
dünya için yapabildiğimizde belki bu yazdığımız şiirler belki ardımızdan okunur
bir eser yaratmak ne mutlu bize
Biraz daha cesaretli ve sabırlı olmanı dilerim yüce Rabbimden
selamlarımla
TÜM YORUMLAR (9)