Sevdiğim şimdi de Eskişehirli,
Geçmeyi bilmeyen günü suçlarım.
Hızlı Tren bile bazen tehirli,
Garlarda uzayan anı suçlarım.
Eskişehir nerde, Karaman nerde.
Konya’ya şimdilik örttük bir perde.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
