Özlem Destanı 2 Şiiri - Mustafa Kurt05

Şu asker ocağında düşünüyor duruyor
Dertlerine teselli bir arkadaş arıyor
Onun yarası derin sarsan bile kanıyor
Mustafanın kaderi gülmüyor malatyada
Burada yaşıyor ama gönlü hep amasyada,

Geceleri rüyalar gündüz hayel görüyor
Yürüyüşte bile sizi düşünerek yürüyor
Bazı günler ağlayıp bazısında gülüyor
Mustafa ağlar güler bu zalım malatyada
Gurbetelden usanmış gönlü hep amasyada,

Hiç dinmiyor içindeki hasretlik sızısı
Onun kara yazılmış alnındaki yazısı
Onunda bir canı var oda ana kuzusu
Mustafa vatanını bekliyor malatyada
Askerlik yapıyor ama gönlü hep amasyada,

Hasretlik ateşiyle onun içi yanıyor
Sıla dilinde ezber heran sizi anıyor
Aklı bu askerliği bitmeyecek sanıyor
Mustafa düşünüyor sizleri malatyada
Kalbi sizi özlüyor gönlü hep amasyada,

Felek neden garibin dertlerine dur demez
Allahım insanlara bu kadar dert yüklenmez
Onun içi ağlıyor yüzü asla gülemez
Mustafa kahroluyor bu zalım malatyada
Kahredip düşünüyor gönlü hep amasyada,

Mustafa teskereyi bekliyot ümit ile
Bu gurbetin kahrını çekiyor bile bile
Bu günlerde geçecek dönecek benliğine
Mustafa ümit ile yaşıyor malatyada
Ne yaşar ne yaşamaz gönlü hep amasyada.
08/02/1979
Malatya