Her gün yüreklere nehirler gibi,
Çağlayıp çağlayıp akıyor özlem.
Bazen de boğuyor zehirler gibi,
Sözleri boğaza tıkıyor özlem.
Hasret yetişiyor vuslat dışında,
Sıla toprağında, gurbet taşında.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
