Biz hep özlemini çektik kahırla
Payımıza birimsiz bir an düşmedi diye
Koyusunda çay renginin sohbet
Alıp götürmüştü bizi andan ana
Kız kulesinin tam karşısında
Ellerimiz kenetlenmişken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta