Özlem Çektik Şiiri - Mutlu Esfer Fırat

Biz hep özlemini çektik kahırla
Payımıza birimsiz bir an düşmedi diye

Koyusunda çay renginin sohbet
Alıp götürmüştü bizi andan ana
Kız kulesinin tam karşısında
Ellerimiz kenetlenmişken
Birden durdu deniz
Zaman akmadı
Ve anılar bir bir dizildi dilimizden
Koyusundaydık çay rengi sohbetin
Biraz demli biraz açıktı belki
Ton farkı gözetmeksizin
Dinledik birbirimizi
Gözlerinde kaybettiğim çocukluk anılarımı buldum
Sen anllattın ben dinledim
Ben anlattım sen ağladın

Kız kulesinin tam karşında biz vardık
Bir de yanlızlığımıza ciyaklayan martılar
Ve koyusunda çay renginin bir akşam güneşi vardı
Bizi geçmişe götüren
Bizi kendimizden çalan
Gözlerinden süzülen yaşlar
Bir asit misali yakıyordu ciğerimi
Sen ağladıkça ben yanmayı göze aldım
Ve dokundum yaşlarına
Yandık ikimiz de ağır ağır tutuşarak
Biz hep özlemini çektik
Payımıza bitimsiz bir an düşmedi diye

(21:03:2012)