Acını yoğur anne
yoğur da acıma kat.
Gözyaşınla damıt yüreğini
yüreğimi gözünün yaşına kat.
Seven yok beni anne
ne de sayan,
Seni sevmiyorum
Ne güzel bunu söyleyebilmek
onca acıdan sonra
iyileşmesi yaraların
ve ne acı
bir sevdayı yitirmek...
İçim dışım bir aşktım!
Kalbime sığdırdığı hüzünleri boğdum mısralarımda
Oysa dokundu gitti yüreğime
Başlı başına bir savurganlık’tı aşk ona göre..
Hayali kaldı armağan bana,
eksik cümleleri,
Karardı bağrımız Atam
Gözlerimize kan doldu
İzini yitirmedik de asla
Umudumuzu hainler soydu!
Düştü düşecek yapraklar dalından
Suçun boyunduruğunda
gözleri ışıl ışıl parlardı
zevk ve acı
aynı anda içine işlemişti
cinayet sanki yasaldı
beni öldürürken
Bundan sonra giderim
Adını gönlümden silerim
Bunca zaman süren yalanı
Başkasında bulduğun aşkın
Bendeki yansımasını
Yüzene çarpmam
İçinde sen varsın
alacakaranlık ruhumun
gözlerimden dökülen yaşta
gözümün bebeğinde sen..
umudu mutluluk kılamadık ya
hayata acır gibi baktık ya
Gözlerime bakıp da söyleyemediklerin
kendini kendinden saklayan bir gerçeğin
yansıdığı duvarların senin..
Ve her gece
unuttuğun hatıralarınadır çırpınışların..
Oysa bilsen
Bir rüyayı yaşadın, hep sustun.
Duan gerçek oldu oysa,
adakları unuttun.
Ne ben inandım mutluluğa
ne sen tututabildin bu sevdaya..
Düştü işte!
-
Zafertuğrul
Tüm Yorumlardüştü harkulade.zafer tuğrul eltemtek ankara.