Uzun yolculuklara çıkıyorum hem uğurlayan hem uğurlanan ruhumla...Kendime bakıyorum,susuyorum güvenmiyorum olduğuma.
Kocatıyor güneşi de gecesi de bu dünyanın
ben sadece hayal ederek tazelenebiliyorum.Ve ben nacizane yazıyorum yazıyorum...
Aralanınca dudağın bir çizgilik
Yüreğim uçuklar.
Bağırsan duymayacağım
Asacağım darağacına sesini
Gözlerini kırpmadan baktığın uzaklar
Sen gitmeden kanattı dizlerimi
Ben nefes alarak,
Telaşsız ve kalbi kırık
Ümidin ümitsizliğinde nefesimi tutuyorum.
Gözümü bile kırpmadan
O yola bakıyorum uzun uzun
Kuşlar, ağaçlar, kedi, köpek, yabancılar...
Hayallerim ismini heceliyor senin
Boğazında umutlarımın kağıt gemileri yüzüyor
Gri bir gülüş konsa yanağıma
Hüznüm kalabalığına karışıyor
Ezilip gidiyor adımların altında
Benim hayallerim için
Sarartırım kendimi
Yazarını seçmeden
Aralayıp bir kitabın kapağını
Sığınayım aracığına diye
Sinsin üstüme kelimeler
Kitap kokayım...
Dalgalar sürükler ruhumu
Dalgalar çarpar kayalara ruhumu
Ağladığım görünmez sularda
Islanmışlığıma su kattı
Adı karıştı sularda
Hayallerim akar sularda
Varamam
O gemi gitmiyor sensizliğe
Gözlerim atlıyor
Bir yıldızdan diğerine
Duyuramam
O kuş gitmiyor bir yere
İki damla gözyaşıyla uyandım bu sabah
Sabah boyandı gözyaşının şeffaf damlalarıyla
Kendimi uyutmak istedim
Kendimi unutmak
Uyanmamak üzere gözlerimi kapatmak
Bütün kapıları kapattım bir bir
Umutlar buruşur
Binlerce o olur ruhumda
Yalnızlık tenimi çizer
Büzülür dudağım ağlar gibi
Ağlamaz.
Gözüm kapanır
Konuşturma beni
Ölüme teslim ederken kendimi
Benim için dökme
Gözünde biriktirdiğin nemi
Pas tutmuş kirpiklerimi
Aralamam senin için
Sokak çocuğu olsaydım
Olmazdım bu kadar kimsesiz
Yabancılarım olurdu
Sokaklarım olurdu.
Raflarda kitap olsaydım
Sayfalarım olurdu yazılı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!