Üşüyorum;
Buz tutmuş ellerim,
Kalbim yanmaya hazır ama, ellerimi ısıtacak el yok
Neden diye kaç kere sordumsa cevabı yok..
Yalnızım;
Sonsuz karanlıklar kadar yalnız,
Neden bilmem, en çokta geceyarılarında çektiğim kalp ağrımsın..
Canımın en hoşnut zamanında geliyorsun aklıma
Ya da en hüzünlü zamanımda..
Maksadım dönmek değil sana,
Dönsem veremezsin ki o haz aldığım sevgini,
Versen de doyuramazsın ki yüreğimi.
İçin için sızlıyor yüreğim,
Duy artık sesini
İmdat diye haykıran çığlıklarıma ses ver
Bu karanlık denizde
Ya uzat elini kurtar
Ya da itekle elinin tersi ile boğ, ölüme terket beni
Sabaha çıkmayı umut etmeyen yüreğim ve ben baş başayız yine,
Her zamanki dik duruşu
Ama bir o kadar yorgun,
Öylesine bezgin haliyle,
Gecenin karanlık yanına yaslamışım
Beni bana bırakmayan zihnimi
Hüznün eşkali yoktur,
Görünmez çoğu zaman
Alır benlikteki umudu birden.
Hüznün zamanı yoktur,
Ansızın çalar kapıyı,
Kayıtsız, ufacık bir davranış yeter kimi zaman.
Uçurum kenarında açan gelincikti sevdan,
Uzansam incitmekten,
Yaklaşsam düşmekten korktuğum,
Kan kırmızı yapraklarında eceli saklayan.
Uzak kalsam, tutunmaya devam edersin hayata bilirim,
Rüzgarın hakimiyet kurduğu o yamaçta,
Dokunma bana;
Dur bir nefes bile yaklaşma.
Ruhumu ilahi aşka adama yolunda,
Tam bir teslimiyette,
Geçici ve beşeri sevda ile bulandırma.
Kararmış yüreğin volta atarken masum duygularda
Dört duvar arasındayım,
Gün ışığında alacakaranlık hüznümle,
Mutluluğu unuttuğum yıllara dönüp,
Acımı, yangınımı bir bir her gün yaşıyorum
Soracağım hesap yok,
Sessizliğimle ödedim bedelleri,
Gözlerindeki en ufak bir gülümsemeyi
Görmek için bekledi hep gözlerim,
Gördükçe mutluluktan içim ürperdi
Sen bunu hiç hissetmedin.
An bile olsa,
Mutluluğunu görmek içindi tüm çabam,
Gecenin kasvetli karanlığını,
Huzur veren sesi ile aydınlatan yağmur,
Ve yanımda sen, ruhumda sen,
Aklımda sadece sen.
Ellerin sıcak, güven verici,
Gecenin huzuru kol geziyor civarımızda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!