Özlem; parmak uçlarıyla dokunmaksa güneşe,
Uçmalı insan alabildiğine,
Uçarken kanatlarını yelevermeli...
Kutsal bir vadide,
Çıkarmalı benlik çarıklarını...
Sıyrılmalı ateş kokulu elbiselerden...
Beklerken nefes nefes,
Ezanı, doğduğunda okunan
Musalla namazını.
Kayıt Tarihi : 21.6.2010 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!