Özlem Şiiri - Vahit Aydemir

Asılmışsa yüzüm, hiç gülmüyorsa;
Gönül yaşamaktan zevk akmıyorsa.
Çağırdıkça gülüm hiç gelmiyorsa,
Kavurur içimi yakar bu özlem.

Ben onu sevdikçe sevme diyorsa,
Sevgime karşılık hiç vermiyorsa.
Çektiğim acıyı anlamıyorsa,
Tüm hayallerimi yıkar bu özlem.

Sevmek istiyor da çekiniyorsa,
Uygun değil bana olmaz diyorsa.
Vazgeçerse bigün, bıkar diyorsa;
Korkuyorsa bitmez, sürer bu özlem.

Belki beni kırmak istemiyorsa,
Düşünüpte beni üzülüyorsa.
Başka çare yoksa, ya gidiyorsa;
Sıkar boğazımı sanki bu özlem.

Neler çektiğmi ya biliyorsa,
Nasılsa unutur, boşver diyorsa.
Halime bakıpta ya gülüyorsa,
Öldürür kahrımdan beni bu özlem.

18 Nisan 1994