Özlem Şiiri - Cafer Tayyar Özkan

Hayatın anlamı özlem,
Kalpleri sevgiyle yakan duygu.
İçleri titretir, umutları yeşertir.
Aşklara yelken açan da,
İhanetlere sebep olan da,
Karşı koyulmayan arzularla,
Hırçın bir denize döndüren,
Gündüzü karanlığa,
Mutluluğu acılara boğup,
Ölesiye içtiren de,
Gurbetin toprağında çektiren de,
Gem vurulmayan,
Yine özlem.
Mevsim ne olursa olsun,
Gönülde bahar çiçekleri açtıran.
Denizin sonsuz maviliğinde,
Ufka çöken güneşin kızıllığında,
Kır çiçeklerinin renginde,
Dağların doruğundaki kardelenin ruhunda.
Onunla uzaklar yakın,
Yürekler huzura mekan,
Gönüller umuda yelken açar.
“Özlem dolu kalpler”,
Yoktur onlarda asla vefasızlık,
Kanatları göçmen kuşları misali,
Hasret denizlerini aşmaya,
Tutkuları yenmeye amadedir.
Akıl ve göz hükmederse kalbe,
O zaman vuslata erer tenlerde,
Dudaktan kalbe giden yollarda,
Onlar, toz pembe düşlerde,
Bakmasını bilen gözlerde,
Aşka susamış gönüllerde.
Özlemler,
Sevgiye sevgi katan,
Aşka derman olan duygular,
İhanet ve ızdırapların da en güzel çaresi,
Sevgisizlik girdabındaki her nefesi,
Kalplerin özlemleriyle,
Buluştuğu yerde bekliyorum.