Özlüyorum,
Gün geçerken, biterken
Varlığını özlüyorum.
Gözlerini;
Dalıp giderken binbir sıkıntıyla
Görüp huzur bulduğum
Gözlerini özlüyorum.
Sesini;
Sağır gibi bakınırken etrafa
Kulağımda çınlayan
Yüzümde tebessüm uyandıran
Sesini özlüyorum.
Nefesini;
Soluyamazken astım gibi
Soluksuz gibi
Hayat veren
Nefesini özlüyorum.
Orada oluşunu, varlığını
En çekilmez anımda sabredişini
Kol kanat gerişini
Özlüyorum herşeyini.
Mantık dinlemiyor derdimi, kederimi
Kimse anlamıyor senin anladığın gibi.
Özlüyorum seni herşeyini.
İstemesemde çok özlüyorum ben seni.
Bedenini değil, seni sen yapan şeyleri.
Ben ben yapan seni!
Sen herkezsin,
Ama kimse sen değil!
Kayıt Tarihi : 26.2.2010 14:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlem bazen öyle bunaltırki insanı karaladığın 3-5 kelimede ararsın sevdiğini..
Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)