Yokluğun o kadar çok hüzün doldurdu ki keseme;
Ne zaman dışarıya çıksam, kendimi yabancı hissediyorum doğduğum bu şehirde,
Duvarlar tuhaf tuhaf bakıyor yüzüme,
Her zaman yürüdüğümüz o caddelerde,
Sanki ilk adımmış gibi bir birine sürtünüyor ayaklarım,
Bu şehre o doğduğum şehir mi demeli,
Yoksa seni kaybettiğim o kayıp şehir mi?
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta