Yokluğun o kadar çok hüzün doldurdu ki keseme;
Ne zaman dışarıya çıksam, kendimi yabancı hissediyorum doğduğum bu şehirde,
Duvarlar tuhaf tuhaf bakıyor yüzüme,
Her zaman yürüdüğümüz o caddelerde,
Sanki ilk adımmış gibi bir birine sürtünüyor ayaklarım,
Bu şehre o doğduğum şehir mi demeli,
Yoksa seni kaybettiğim o kayıp şehir mi?
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta