Güneş yenik düşünce bulutlara,
Hani ardından hıçkırarak ağlarya,
Bende bir esirden farksız ağlarım,
Hasretin gönül kalemi kuşatınca...
Mehtap elveda deyince geceye,
Ürperir karanlık kendi kendine,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla