Sabrın en ala numunesi sende
Ağırbaşlılık adın...
Yalnızlık gülgen...
İyilik güneşin..
Sende toplanmış her dem
Ve ben izlemeyi en çok sende sevdim
Güneşin doğuşunu izlemek gibi.
Ve de hüznün en alası sende,
Güneşin batışını izlemek gibi.
Sensizlik yalnızlığım...
Görememek karanlığım...
Ben sende var olmuş,
Ve de sende kaybolacak bir eser olmuşum.
Senki en kuru gözleri yaşartan yürek.
Hasretin yok oluş bestesi çalmakta..
Ve de kurumakta bedenim..
Ağlamakta seni her anışında güzlerim...
Yeter... Artık ne olursun gel...
12.01.2010 (Ç.S)
Çetin SayılğanKayıt Tarihi : 12.1.2010 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!