Susuzluktan çatlamış
Sanırdım dudağımı
Kurumuş pınarların taşları
Nasıl hasretse suya
Öyle yanarmış
Kurumuş dudaklarım sana
Biliyorum sönmeyecek
Ayrılıgın bu ateşi
Kana kana içmeyince
Sensizligim geçmeyince
Ruhum gibi yapayalnız
Bu dudaklar bilki sensiz
Kavrulacak mahşere dek
Bu beden de inan sensiz
Hiç bir kimse, hiç bir pınar
Derman olmaz bil bana
Sensin benim tek çarem
Gelsen artık yanıma.
Belkız GünaydınKayıt Tarihi : 18.11.2009 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!