Ayrılıklardan doğan görüşme kavuşma duygusundan başka bir şey değil
Ayrılığa tahammül edememek mi diye düşünüyorum;
Özlem; içinde umut besliyor mutlaka
Telefonların çalması özlemi kamçılıyor sanıyorum ve bir tren istasyonu düşlüyorum
Özlemin başlangıcı olarak kalıyor belleğimde,
Soruyorum özlemin bittiği yer neresi…
Fren sesiyle egzoz kokusu bırakarak giden otobüsler görüyorum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta